دختر شیطون

به نام خدا
هیوا خواب بود وچشمانش پشت پلک هاش مخفی شده بود  چقدر مظلوم خوابیده بود
اخه بگو کی گفته این مظلومه این بچه که زمین واسمون رو به هم می زنه 
رو را که چه عرض کنم سنگ پای قزوین است
بابا... از ظهری که رفتیم خونه شون.. این بچه پرو چلمان کرد  که دیگه این اخرا داشتم توی سرم گل می گذاشتم از بس حرف می زد این بچه
یاسی بیاچرخ وفلک... یاسی بیا دکتر بازی ...یاسی بیا خال بازی(منظور همون خاله بازی خودمونه) منم که خاله بازی یادم رفته بود
مامانش10 ساعت وایساده برام توضیح داده که اره هیوا می اد در میزنه تو بگو کیه؟؟؟؟؟بابا اصل خنده بود نمی دونم ما که کوچیک بودیم واقعا عقل توی این کله مان بوده که از بازی ها می کردیم
حالا مگه این هیوا ولمان می کرد هی می رفت در می زد منه فلک زده هم باید می گفتم کیییییییییییییه؟؟؟؟
بعد حالا خانم می اومدن توی خونه من هم با اجرهای پلاستیکی خونه سازی باید ازش پذیرایی می کردم
اصلا مگه میزاشت مامانم با مامانش حرف بزنه ...........حرف نزن... حرف نزن(فقط به من توجه کن)
بعد مثلا داشتیم بازی می کردیم یه دفعه می زد سر دختره توپشو پرت می کرد توی صورتم..........
طفلک حالی به حالی بود..........
بعد می اومد می گفت نازی نازی (مثلا نازم می کرد)منم دوباره به روش می خندیدم و2 دقیقه نمی گذشت که دوباره توپش با چشمم اشنا می شد
حتی نمذاشت یه نگاهی به کتاب زیستم بندازم با بدبختی یه جوری دکش کردم که بره.... از خدا خواهی کتابم رو باز کردم یه نگاهی بهش بندازم  مامانش گفت هیوا جان بیا کمک کن سفره رو بندازیم
حالا این بچه پرو اومده به من می گفت یاس بیا مامانم گفته سفره رو بنداز... می خواستم گوششو بکشم بگم چرا خالی می بندی  .......نمی شد....با اه و اوه رفتم کمک(اخه من خیلی تنبلم)
کتابم رو گذاشتم سر سفره ورفتم دستمو بشورم اومدم دیدم هیوا  با دست خیس داره ورق های کتابمو مچاله می کنه  به بابام چشم غره رفتم که تقصیر توه چرا کتابمو از جلوش برنداشتی
دلم می خواست گریه کنم ........
شام رو خردیم بعد منم رفتم توی اتاق گرفتم خوابیدم...... بدونه اینکه به روی خودم بیارم ظرف 
نشسته ای کنج ظرف شویی انتظارمیزبان را می کشد
این هم تعریفی از فامیل ما

لیست کل یادداشت های این وبلاگ

کوچولو
کوچولو
اینم از پسر دایی عزیزم علی جون
شکسپیر
دختر شیطون
نامه